مؤمنی: ادعای کنترل رانت با سیاستهای تورمزا دروغ است(خبر ویژه)
یک اقتصاددان حامی آقای پزشکیان، با انتقاد از برخی سیاستهای تورمزای دولت گفت: ادعای کنترل رانت با هرگونه سیاستهای تورمزا غیرعالمانه و دروغ است.
فرشاد مؤمنی در نشست «واکاوی مبانی نظری تصمیمگیریهای اقتصادی و سیاستهای مربوط به نرخ ارز» گفت: افزایش قیمت کالاهای کلیدی به ازای هر یک واحد درآمدی که برای دولت ایجاد میکند، 3.5 برابر هزینههای ما را افزایش میدهد.
استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی اظهار کرد: در شرایطی که تهدید خارجی وجود دارد و افراد غیرصادق و سیاسی کاری هم در کشورهای اطراف حضور دارند و اتصالات مشکوک هم به نظام سلطه دارند، نباید این میزان سهلانگارانه منابع استراتژیک ارزیتان را هدر دهید.
این اقتصاددان گفت: اگر در نظام تصمیمگیریهای کشور، قاعده بر حفظ شرافتهای اخلاقی و علمی باشد، همان روایت ناقص آقای مسعود نیلی (درباره دولت کارگزاران سازندگی و سیاست تعدیل اقتصادی)، که من نام آن را سند «چه فکر میکردند و چه شد!» گذاشتهام، بسیار خوب است. ایشان به عنوان یکی از طرفداران افراطی وارد کردن شوک به نرخ ارز، توضیح داده که چه ملاحظههای دیگری پدیدار شد و ما اصلاً فکر آن را نکرده بودیم. ایشان میگوید کار ما به آنجا رسید که ادعاهایمان را به اسم علم و مدلسنجی علمی بنا کرده بودیم، اما ناچار بودیم لحظهای تصمیم بگیریم. همانها که اکنون تا حرفی زده میشود، مانند یک فحش، از تعابیری مانند «سرکوب قیمت» و «قیمت دستوری» نام میبرند، به روایت آقای دکتر نیلی، خودشان لحظهای و دستوری به اسم بازارگرایی تصمیمگیری میکردند و بخشی از فاجعههای تا آن زمان را هم توضیح میدهد که چه مواردی را اصلاً فکر نمیکردیم و اتفاق افتاد.
مؤمنی گفت: اگر در جلسه روز چهارم دیماه 1403، در جلسه غیرعلنی مجلس، بر حسب روایتهایی که انعکاس عمومی پیدا کرده، مقام مسئولی میگوید افزایش نرخ ارز به نفع کشور است، میگویم این یک گزاره دروغ بزرگ است. به گواه تمام اسناد رسمی انتشار یافته، این دروغ است. اگر منظور از کشور، توان رقابت و توان مقاومت اقتصاد ملی و وضعیت معیشت مردم و چشمانداز امیدوارکننده برای سرمایههای انسانی کشور است، این دروغ بزرگی است.
وی ادامه داد: مسئله این است که خودتان این نرخ را بالا میبرید و بعد میگویید حالا که این نرخ اینگونه شد، پس آنجا دلار بریزیم. این اتلاف ذخایر استراتژیک کشور در چنین شرایطی که ما اکنون دچار آن هستیم که ضربههای مهلک به تولید و رفاه مردم زده شده، خدمت به چه کسی است!؟ آن آقایی که میگوید اگر ما این کار را بکنیم، به کشور نفع رساندهایم، لطفا نفع کشور را برای ما توضیح دهد! آنچه که ما مشاهده میکنیم، این است که این سیاستهای تورمزا که نابودکننده حرث و نسل شده و بنیه تولیدی را در ابعاد بیسابقهای میان تهی کرده است.
مؤمنی افزود: برخی تماس میگیرند و میگویند چرا این موارد را به گوش رئیسجمهور نمیرسانید، گویا آنها تابع اراده من هستند و به محض اینکه من اراده کنم، آنها همه کارهای دیگر را کنار میگذارند و فقط به حرف من گوش میدهند. واقعاً ما باید درکمان را از شیوه اداره کشور هم تغییر دهیم. یکی از مقامات کلیدی درباره من و آقای دکتر راغفر گفته بود اینها قرار بود برای ما بودجه بنویسند، پیدایشان نشد! خدا شاهد است این حرفها شرم آور است! یعنی من باید پیدایم شود!؟ وقتی چارچوب کار اینگونه است، آنچه که میتوانیم به آنها به عنوان هدیه بدهیم این است که مسائل جزیرهای نیست و همه به هم مربوط هستند و با هم تعامل دارند. حل و فصل مشکلات کشور، صرفاً از طریق یک برنامه باکیفیت میان مدت امکانپذیر است. اگر بخواهید غیربرنامهای، انفعالی، موردی و موضعی با مسائل روبهرو شوید، شکست میخورید. من این موارد را گفتم و قول و قرارهایی گذاشته بود، اکنون چهارماه گذشته، حتی یک درصد از تعهداتی که آنها دادند عینیت پیدا نکرده. پس ماجرا این نیست که ما پیدایمان نشد، از عزیزانی که تعهد کرده بودند، خبری نشد.